Normalmente os glóbulos brancos e anticorpos atacan e destrúen cualquera organismo extraño que entra ó organismo.
Esta resposta é coordinada polos linfocitos T CD4.
O VIH ataca específicamente ás células que expresan o receptor CD4, entre as que se encontran os linfocitos T CD4, cando éste entra en contacto coa glp20 das espículas do virus.
Linfocitos T infectados por VIH
Para defenderse da producción de virus que se da trala infección das primeiras células CD4+, o sistema inmune dunha persoa produce aínda máis linfocitos T CD4 diariamente polo que se incrementa aínda máis o número de linfocitos T CD4 que son infectados e con elo a carga viral.
Este aumento da carga viral provoca o colapso dos órganos linfoides polo que diminúe o número de células CD4 e a persoa sofre de inmunodeficiencia, o cal significa que non pode defenderse de outros virus, bacterias, fungos e parásitos que causan enfermidades, o que deixa á persoa susceptible de sufrir enfermidades que unha persona sa sería capaz de enfrentar, como a neumonía atípica ou a meninxite atípica, infeccións oportunistas.
Dado que o organismo posúe mecanismos de control do crecemento celular dependente de células CD4, a destrucción progresiva destas células ocasiona que estos mecanismos non sexan adecuadamente regulados, o que orixina a presencia de algunhas neoplasias (cánceres) que non se darían en personas non infectadas.
O VIH, ademáis, é capaz de infectar células cerebrais, causando algunhas afeccións neurolóxicas.
